sexta-feira, 5 de setembro de 2008

Sobre crianças e óperas


Quando eu era criança, ouvia óperas com meu pai. Carmina Burana era uma das favoritas. Ele inventava uma história que ia contando com o desenrolar da ópera. Primeiro a família ia viajar, depois as crianças se perdiam e encontravam um castelo abandonado onde se refugiavam. Nesse castelo, um exército de gatos se preparava para atacar os ratos e os ratos ajudavam as crianças perdidas a não "se perderem" pelo castelo enquanto esperavam que seus pais as encontrassem.
Eu acreditava que essa era a história da cantata até descobrir que meu pai inventava tudo! (eu já era meio grandinha quando os butiás caíram do bolso)
Passeando pelo wikipedia eu descobri que Carl Orff usou poemas de monges da idade média para compor a ópera que estreou só no século XX!!! em 1937 ( eu achava que era coisa antiga).
Lá no wikipedia tem a tradução de 'o fortuna', que refere-se à deusa da fortuna, a roda da fortuna... achei simplesmente divino!

O Fortuna, Ó Fortuna,
Velut Luna És como a Lua
Statu variabilis, Mutável,
Semper crescis Sempre aumentas
Aut decrescis; Ou diminuis;
Vita detestabilis A detestável vida
Nunc obdurat Ora oprime
Et tunc curat E ora cura
Ludo mentis aciem, Para brincar com a mente;
Egestatem, Miséria,
Potestatem Poder,
Dissolvit ut glaciem. Ela os funde como gelo.

Sors immanis Sorte imensa
Et inanis, E vazia,
Rota tu volubilis Tu, roda volúvel
Status malus, És má,
Vana salus Vã é a felicidade
Semper dissolubilis, Sempre dissolúvel,
Obumbrata Nebulosa
Et velata E velada
Michi quoque niteris; Também a mim contagias;
Nunc per ludum Agora por brincadeira
Dorsum nudum O dorso nu
Fero tui sceleris. Entrego à tua perversidade.

Sors salutis A sorte na saúde
Et virtutis E virtude
Michi nunc contraria Agora me é contrária.
Est affectus
Et defectus E tira
Semper in angaria. Mantendo sempre escravizado
Hac in hora Nesta hora
Sine mora Sem demora
Cordum pulsum tangite; Tange a corda vibrante;
Quod per sortem Porque a sorte
Sternit fortem, Abate o forte,
Mecum omnes plangite! Chorai todos comigo!

Um comentário:

Leonard M. Capibaribe disse...

Peço desculpas pela intromissão, mas estava procurando a letra de "Bandolins" na net e acabei esbarrando no seu blog... E lendo... Claro...
Gostei da história do seu pai, mas claro que o original é muito bonito. E gosto muito de Carmina Burana, então logo achei interessante o post.